Εντυπώσεις από την θεατρική παράσταση "ο θάνατος του εμποράκου"

Μόλις χθες το βράδυ πραγματοποιήθηκε η παράσταση "ο θάνατος του εμποράκου" του Άρθουρ Μίλλερ, με τον πασίγνωστο ηθοποιό Θύμιο Καρακατσάνη και μία ομάδα από ταλαντούχους ηθοποιούς, προσεκτικά επιλεγμένους μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Η παράσταση ιδιαίτερα επίκαιρη άγγιξε το κοινό καθώς η χρεωκοπία και ο ξεπεσμός τόσο οικονομικός όσο και εσωτερικός βρήκε ανταπόκριση στους θεατές που ίσως βιώνουν μία αντίστοιχη πραγματικότητα ή γίνονται μάρτυρες αντίστοιχων περιστατικών στην καθημερινότητά τους. Όμως πέρα από τις βασικές ιδέες και μηνύματα, ίσως σε δεύτερο επίπεδο ο προσεκτικός θεατής διακρίνει το μάταιο κομπασμό και την άμετρη συχνά ανούσια καυχησιολογία του Έλληνα για τις δήθεν επιτυχίες των παιδιών του μέσα από τις οποίες αναζητά την προσωπική επιβεβαίωσή του και ην κοινωνική του αναβάθμιση. Ακόμη, αναγνωρίζει το κυνήγι για το εύκολο χρήμα, μήνυμα που περνά στους περισσότερους Νεοέλληνες. Εκτός όμως από το σενάριο δε θα μπορούσαμε να μην εκθειάσουμε τις δυνατές, παραστατικές, καταπληκτικές ερμηνείες φυσικά του Θ. Καρακατσάνη αλλά και της γλυκιάς και γλυκομίλητης - με την απίστευτα κρυστάλλινη φωνή- γυναίκας του πρωταγωνιστή, καθώς και το δραματικό και τόσο πειστικό γιο που άφησε άφωνο το κοινό με την τραγική κραυγή του τη στιγμή που συνειδητοποίησε την αυτοκτονία του πατέρα του. στο τέλος της παράστασης το κοινό - αν και λιγοστό, απόρροια της οικονομικής κρίσης των καιρών ?-αποθέωσε το θίασο αλλά και τον πρωταγωνιστή του.Παρόμοιες παραστάσεις αξίζουν την προσέλευση του κοινού, ώστε να μην αποθαρρυνθεί η προσπάθεια εξάπλωσης του επαρχιακού θεάτρου αλλά και να συνεχίσει να υπάρχει αυτό το τόσο βασικό μέσο καλλιέργειας και εσωτερικής ανάτασης του σύγχρονου Νεοέλληνα