Για τους μικρούς μας φίλους (ίσως και για μεγαλύτερους)

     Συνάδελφοι και μαθητές,

  Σας παρουσιάζω το μυθιστόρημα της Ζωρζ Σαρή " Όταν ο ήλιος" και σας προτρέπω να το διαβάσετε.

    Βρισκόμαστε στα πρόθυρα του β΄ παγκοσμίου πολέμου, λίγο πριν την περίοδο κατοχής της Ελλάδας, τόσο από τους Γερμανούς όσο και από τους Ιταλούς. Η δράση εκτυλίσσεται σε ένα αστικό σπίτι, αυτό των Αιβαλιώτιδων. Ο πατέρας, κος Σωκράτης, είναι διευθυντής σε σχολείο, η μάνα κυρία Έμμα - Γαλλίδα την φωνάζουνε, όχι όμως υποτιμητικά - είναι από τη Σενεγάλη της Αφρικής, ευαίσθητη, πράος άνθρωπος, καρτερική και συμβιβαστική, με αγάπη για το τραγούδι και τα βιβλία, και οι τρεις κόρες, η Ελένη που δουλεύει στο Λαύριο, η Ειρήνη και η Ζωή, η οποία αφηγείται. 

     Τα κορίτσια έχουν τις παρέες τους, το Σέβα και τον κουτσό Γιούρα, γιους της οικογένειας Μπάρντιν, το Γιώργο, ξάδελφο των κοριτσιών, γιο του θείου Μένη του γιατρού,  και το κορίτσια Κούλι, Αθηνά και Αννούλα που μαζί με τη Ζωή κάνουν μια καταπληκτική τετράδα. Στην παρέα έχει προστεθεί και ο Περικλής, τον οποίο αγαπά η Ειρήνη, ωστόσο αναπτύσσεται ένα ειδύλλιο μεταξύ αυτού και της Ζωής.

       Ο πόλεμος ξεκινά, ο Περικλής επιστρατεύεται αλλά σε λίγο καιρό σκοτώνεται πάνω στο καθήκον. Ο Άρης αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να ενημερώσει τη Ζωή για το δυσάρεστο γεγονός και προστίθεται στην παρέα. Η Ζωή αδυνατεί να το πιστέψει και χρειάζεται αρκετό καιρό για να συνέλθει. 

          Στο μεταξύ τα μαγαζιά κλείνουν στις πέντε το απόγευμα, τα σχολεία παύουν τη λειτουργία τους, τα προϊόντα εκλείπουν, η "μαύρη αγορά" εξαπλώνεται, ενώ ο πληθωρισμός οδηγεί τις τιμές στα ύψη (για παράδειγμα, ένα αυγό κοστίζει 2.500.000 δραχμές, το λάδι κοστίζει 800.000.000 δραχμές).    

           Κάποια στιγμή, η οικογένεια προστατεύει έναν Άγγλο κρυφά από τον πατέρα, ο οποίος όταν το μαθαίνει, εξοργίζεται. Σιγά - Σιγά, η παρέα μετά από αυτό το συμβάν αρχίζει να συμμετέχει στην αντίσταση μοιράζοντας προκηρύξεις, συμμετέχοντας σε απεργίες, κατασκευάζοντας πανό, κάτι που ενισχύεται και από τη Ζωή, καθώς στο ολιγοήμερο ταξίδι της στο Λαύριο οργανώνεται στον αγώνα, αφού πρώτα γνωρίζει το Δημήτρη ο οποίος θέλει να αγωνιστεί για να αλλάξει την κατάσταση. Στην επιστροφή της στην Αθήνα η Ζωή θα ανακοινώσει τα σχέδιά της στον πατέρα της, ο οποίος θα αντιδράσει πολύ άσχημα. 

          Στο μεταξύ οι εντάσεις στο σπίτι, η εντεινόμενη πείνα και ο φόβος μήπως οι Γερμανοί να ανακαλύψουν τον παράνομο γι ' αυτούς αγώνα των κοριτσιών οδηγεί την κυρία Έμμα στην τρέλα και στην εισαγωγή στο στο Δαφνί. Ο Γιούρα και ο Σέβα ( ο οποίος τελικά αγαπούσε την Ειρήνη - η οποία όμως εμπλέχτηκε σε ένα ειδύλλιο με τον Άρη) βρίσκονται κρεμασμένοι με άλλα 80 άτομα από τους Γερμανούς σε κεντρική πλατεία λόγω του αντιστασιακού αγώνα τους. Στο τέλος, η Αθήνα απελευθερώνεται και ακολουθεί ένα ξέφρενο πανηγύρι, όπου τα κορίτσια είναι έτοιμα για τη νέα τους ζωή.

             Το κείμενο είναι ζωντανό, παραστατικό, η γλώσσα του ρέει αβίαστα, η συνεχής δράση κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ενώ το μυθολογικό στοιχείο παντρεύεται πολύ όμορφα με το ιστορικό. η Ζωρζ Σαρή, αφηγητής - άνθρωπος, πιθανόν αυτοβιογραφούμενη εν μέρει, ξέρει να μιλά στις ψυχές των αναγνωστών.